şiir yokluğun

Hep  Seni

düşünüyorum

Hep hayallerimdesin

Ne kadarda çok seni özlemişim

Bir bilebilsen.

Yürüdüğüm caddelerde sokaklarda

Her an karşıma çıkarcasına

Durup sağıma soluma bakınırım

Yine yoksun

Gittiğimiz yerlere gittim.

Yoktun

Gönlüm gözlerim hep seni arardı.

Anladımki

Senin olmadığın yerlerde

Bedenim olsa da

Seni seven kalbim

Sana aşık olan gözlerim

Seni özleyen gönlümde

YOKTU.

şiir ben suskun

Ben suskun

Ben suskun

Deniz dalgalı

Seyrederim sesiz , sesiz

Arada bir vurdukça

Beton kordonlarına

Sıçrar üzerime.

yağmur

Damlaları gibi ıslatır

Üstümü su damlaları

Ağustosun sıcacık

Akşamları imbat

Rüzgarları estikçe

Kurutur üstümü

Okşayarak serinletir

bedenimi

Suskun olsam da

Dalgalar gibi öfkeli

Dalgalar gibi kızgın

Ve de hırçınım

Öfkem , kızgınlığım

Yalana ,dolana

İftiraya. İhanete

Ve de sisteme .

Seyir etikçe

Öfkeli, kızgın dalgaları

Acıtır içimi

Bu kızgınlık kime

Neye,  niye diye

Meğerse denizde

Benim gibi kızgın

Ve de 0fkeli .

Kızgınlığı

Kirletilen sularına

yok edilen

Yaşamına.

Diptendir gelen

Dalgaların çığlığı

Dışa vurumu dur

Denizin haykırışı

Ben kızgın ,durgun

Deniz hırçın

Deniz öfkeli.

HIDIR KIZGIN .